Affetmek kişinin üzerindeki yükü atması demektir. Affeden insan surat asmanın yorgunluğundan, intikam fırsatı beklemenin gerginliğinden, insana göre tavır belirleme zahmetinden kurtulur. Zihni ve kalbi hafifler. Allah’ın kullarını sevindirir. Büyük bir iyilik yapmış olmanın huzur ve rahatlığıyla yaşar. Bu affı karşılığında âhirette alacağı sevabın ümidiyle heyecanlanır. Affede affede affa lâyık hâle gelir.
Yüce Rabbimiz güzel sıfatlarının kullarının üzerinde görülmesini ister. Buna “Allah’ın ahlâkıyla ahlâklanmak”1 denir. Kulların bilhassa af sıfatıyla ahlâklanmaya çok ihtiyacı vardır. Çünkü o...
Dergi yazılarını okumak için abonelik gerekmektedir!
YORUMLAR
-
İlk yorumu yapan siz olun!