Her An Bir Hasletin, Sebebi Sen'sin!..

Hakk'a Çıkar Yolun Sen'in!...

Aşkla Ara Sen Seni Bul!..

Duy, nefesten ince bu cân; Aşkla ara sen seni bul!.. Gör, sendedir Arş-ı Rahman; Aşkla ara sen seni bul!.. Dön, ibretle bak devrâna; Seyr ü sülûk indi câna! Yedi nefsi sor Kur’ân’a; Aşkla ara sen seni bul!..

Uzak Yakın Bir Görünür…

Kaldır nefsin perdesini; Nûr içinde nûr görünür!.. Gez bu aşkın beldesini; Uzak yakın bir görünür!.. Başımda mı gamlı asır? Bende kahır, bende sabır!.. Gâh bir şerrin, sonu hayır, Gâhi hayır, şer görünür!..

“Sen’i” Söyler A Sevgili!..

Aşkla yanan kor yüreğim; “Sen’i” söyler a Sevgili!.. Dört kapıda pâk dileğim; “Sen’i” söyler a Sevgili!..

Al Bu Cânı Sen’den Yana!..

Aşk elinden hoştur başım; Al bu cânı Sen’den yana!.. ‘Sen’i’ söyler her telâşım; Al bu cânı Sen’den yana!.. Açtım hilkat nikâbını; Özde buldum hicâbını!.. Duydum tevhîd hitâbını; Al bu cânı Sen’den yana!..

“Sen’i” İster, Sen’i Yâ Rab!..

Hoş fıtratım, hür irâdem; “Sen’i” ister, Sen’i yâ Rab!.. Her lâhzada dolan vadem; “Sen’i” ister, Sen’i yâ Rab!..

Sen’i, Son Menzilde Bahtiyâr Eyler!...

Aşkın dergâhında, çektiğim çile; Yanmış ney misâli, âh u zâr eyler!.. Her nefes incelen bu son merhale; Ma’rifet sırrımı, aşikâr eyler!..

Gör, Bir Aşktan Özge Ne Var?

Aç bu tevhîd dergâhını; Gör, bir aşktan özge ne var?.. Duy bu ömrün her âhını; Gör, bir aşktan özge ne var?..

Son Menzile Düştü Gönül!..

Kadir Mevlâ’m kerem eyle; Gurbet ile düştü gönül!.. Aşk elinden çilem böyle; Her melâle düştü gönül!..