Derken, ön tekerin küçük bir taşa takılmasıyla arabadaki meyveler altüst oluverdi. Bazısı yere dökülürken radyonun da sesi kesildi bir anlık. Telaşla dökülen meyveleri yakalamaya çalışıyordu ki fotoğrafa sığdıramadığım tüm sesler ve ekmek kokusu kayboluverdi bir anda. Gördüğüm herşey solarak rengini yitirdi hızla, siyah-beyaz oldu her taraf. Renkleri tekrar yakalamak için gözlerimi açtığımda karanlık odamda buldum kendimi. Ve iradesizce dilimden şu kelimeler dökülüverdi: Vakkıf ya zaman!..
Gazze’yi gördüm rüyamda, mutluydu. Sokakları tertemiz, yüzlerde sevinç vardı. Asfaltın bağrında kocaman kurşun delikleri yoktu. Sırtında çantasıyla okula giden üçer, beşer çocuklar vardı, gü...
Dergi yazılarını okumak için abonelik gerekmektedir!
YORUMLAR
-
İlk yorumu yapan siz olun!