Bir seher vaktinde, ya Rasulallah, Uzanıp tutuver, elimden bir gün, Varmıyor menzile, seyr-i ilâllah, Uzanıp tutuver, elimden bir gün, Nûr-i cemâlinle, müşerref eyle, Sevgini anlatan, bir kelâm söyle, Senden uzaklarda, bırakma böyle, Uzanıp tutuver...
Duy, yansa da bu vicdânın; “De ki: ‘Bana Allah yeter!’ Dön, dursa da bu devrânın; “De ki: ‘Bana Allah yeter!’ Dört kapıda menzil, durak, Gör sendedir yakın, ırak!.. Ölüm müdür tek sığınak? “De ki: ‘Bana Allah yeter!’ Bir gönül yap Arş’tan yüce; Her ...
Üç beş omuz üstünde taşınırken naaşım Her adımda dikilir karşıma mezar taşım Toprağın sinesine uzanır dertli başım Sessizce başucuma konulur mezar taşım Sonsuzluk limanına demir atar gözlerim Gelir ayrılık vakti tutmaz artık dizlerim Bir feryat bahçe...
Hz. Hasan (radıyallahu anhu) bir başka güzeldiÉ Hz. Hüseyin (radıyallahu anhu) bir başka güzel... Biri bir başka edeb ve hayâ incisiydi, diğeri bir başka... Onlar Peygamber torunlarıydılar... Onlar Nûr Peygamber’in Nûrlar’ı, gül annenin gülleriydiler...
Ah Çocuklar, çocuklarÉ AhÉ Gül yüzlü çocuklar !... Yarın gonca olacak, bugünkü tomurcuklarÉ Yolunuz açık olsun, hayırlı yolculuklarÉ Erkenden çıkın yola, ardınıza bakmayınÉ N’olur bizi habersiz, ümitsiz bırakmayınÉ ...
Bir gül gibi açalım Açalım Allah için Masivadan kaçalım Kaçalım Allah için Nurla dolu geceden Doğdu güneş yüceden Nefs isimli cüceden Geçelim Allah için Seherde uyanalım Hak aşkına kanalım Tutuşalım yanalım Yanalım Allah için Âşıkların dermanı Zikird...
Bu Dünya’da, aklı olan, Hakk’ı sever, dindar olur, Allah deyip, Hakk’ı bulan, Hakk katında, ebrar olur, Allah deyip, Hakk’a koşan, Allah deyip, aşkla coşan, Allah deyip, nefsi aşan, Gönüllerde, hünkâr olur, Allah deyip, Hakk’a uçan, Allah deyip, şerd...
N’olaydı can, yârini canda canân bileydi, Sevdânın ilâcını derde dermân bileydi... Koşup da durur muydu Ebû Cehl’in peşinde, Hazreti Mustafâ’yı başa sultan bileydi... Yurdu harap olup da hânesi yıkılmazdı, İblis-i lâinleri kanlı düşman bileydi. Gezme...
Bir zamanlar Gülistanın vardı içinde la’l güller açan Bülbüllerin vardı o güllere âşık Aşka ağlayan Aşka ağlayabildiği için diri Ve nurlu Bülbüllerin vardı sevebildiği için onurlu Bir zamanlar Ateşin yanardı yüreklerde kor gibi Ateş gibi bakan Kıtala...
