Aşk Kazandı

İnanmayı Bilmek

Çağrı

Sen “Var”sın

KONAMAYAN KUŞ

Konamayan bir garip kuşum ben Bir nâra yaklaşırım

Köle Diye Al Beni

Nice zaman olmuş ben gideli Kitaplardan Evlerden Yüreklerden uzaklara tuzaklara Engin bir deniz şimdi ayrılık Derin soluğum yok ama yine de Denize düşsem de Sarılamam yılanlara

Makâm-ı Aşk

Gülü bülbülden dinle Bülbülü gülden Mumu alevden Alevi pervaneden dinle Sedefi inciden İnciyi denizden dinle Ayrılığı neyden

Ebedi Sükût

Bahar gelir Güller açar Kokun eser burcu burcu yine ötelerden ey Efendim Kış gelse Karlar yağsa da eskimez bu koku Silinmez Nice hasret ocakları tutuşur gül kokunla Güneşleri yakar ismin

İltifat Eyle

Kıldan ince Kılıçtan keskin köprüleri var yüreğimin Bildik dünyalı yalnızlıklar bile Kolayca geçip ulaşamaz gözlerime oradan artık Gözyaşım bir eski dost hasretlere alışık

Dilek

Ne kadar kolay bir insanı tüketmek Ne kadar kolay çiçekleri koparmak Çocukları ağlatmak İşgal etmek haksız yere bir yürek ülkesini Ve bir gülümsemeyle bile olsa Teselli etmemek acı çekeni Ne kadar kolay...