İnsan, ünsiyet ve ülfet edebilme özelliği sayesinde, bulunduğu mekâna, sosyal çevreye, mânevî iklime, kolayca uyum sağlayabilen, onunla bütünleşen ve hatta aynîleşen bir varlıktır. Bu yönüyle beraberlik çerçevesi, kelimenin tam anlamıyla her bir insa...
Tasavvufi terbiyede sadık ve salihlerle beraber olmak önemli bir prensiptir. Zira insan içinde bulunduğu ortamdan, dostluk yaptığı kişilerin manevi hallerinden çabucak etkilenir. Bu sebeple mürşidler bir yandan saliklerin İslami hayatı özümsemiş örne...
İngiliz müsteşrik S. Thomas Arnold (1864-1930) “İslâm Dâveti” isimli eserinde ibretlik bir olaydan bahsetmektedir. Olay Kaşgar Sultanı Tuğluk Timur Han’ın müslüman olmasıyla ilgilidir. Tuğluk Timur daha şehzade iken Buharadan gelen Şeyh Cemaleddin va...
“Rasulüm! Sana vahyedilen kitabı oku ve namazı kıl. Muhakkak ki namaz hayasızlıktan ve kötülükten alıkoyar. Allah’ı anmak elbette ibadetlerin en büyüğüdür.”1 Namaz Mü’minler’in kötülükten uzaklaşmasını ve hayra yönelmesini sağlar. Namazında devamlı o...
Bir gün elektronik posta kutumuza bir küçük not ve bir yazı düştü. Merhum Osman Kılıç Ağabey’in kerimeleri Esma Bilgin’in imzasını taşıyordu not. Yazı ise muhterem validelerine aitti. O notu ve içinde güzelliklerin, güzel insanlara ait hatıraları oku...
Yaklaşık kırk yıl kadar önce evimize ilk defa bir kaset çalar (teyp) gelmişti. İlk kasetimizde de, Müftü Celal Yıldırım hocanın bir vaazı kaydedilmişti. Önceleri, başka kaset olmadığı için, aynı kasedi tekrar tekrar dinlediğimizden, vaazda geçen sözl...
İnsanı yaratan bütün ihtiyaçlarına çeşitli vesileler kılan Allahü Teâlâ’nın iman için çizdiği sınır gerçekten düşündürücüdür. İman için geçilecek yollar uzun, zorluklarla dolu olmasına rağmen ilk hareket noktasının bilgi olması bizler için ne büyük s...
Hayat, elimizden kayıp bir buzun erimesi gibi tükeniveriyor. Biz de tükeniyoruz. Apansız el etek çekeceğiz dünyadan. Sıyrılıp ayrılacağız hayatın içinden, insanların arasından. Bizden sonra hiçbir şey daha sabit, daha ölümsüz ve fena damgasından kurt...
“Ateş düştüğü yeri yakıyor”du, düştüğü yeri yakıyordu da ateş, düştüğü yerde yanarak küle dönmüyor, ateş düştüğü yerde hiç sönmüyordu. Öyle uzun geçiyordu ki yanarak geçen günler. Yakma ateş, dermanım kalmadı demek istese de insan, ne kaldı ki geride...
