Mindfulness (farkındalık), vipassana (içgörü) ve hatta düşünmemeyi düşünmek gibi uygulamalar, zihnin dünyevî huzurunu ve acılardan kurtuluşunu hedefler. Ancak Budist meditasyonu nihâyette ben-merkezlidir ve yalnızca kişinin nefsânî huzuruna odaklanır. Bu tür uygulamalarda âhirete, mânevî kurtuluşa ve Yüce Yaratıcı’ya dair herhangi bir hedef ve niyet yoktur. Dolayısıyla bu pratikler, dünyaya ait geçici bir rahatlama sunsa bile, gerçek hayat olan âhirete dair hakiki bir fayda sağlayamaz.
Allah Teala insanı en mükemmel şekilde yaratmış, diğer varlıklardan farklı olarak ona akıl ve ruh vermiştir. İnsan, aklının ve ruhunun ve Yüce Kuran’ın rehberliğinde manalı bir hayat yaşayab...
Dergi yazılarını okumak için abonelik gerekmektedir!
YORUMLAR