Bedel, sadece canla ödenmez. Bazen malını vermekle, bazen uykusuz gecelerle, bazen ayağına batan dikenle, bazen nefsi ezip geçmekle, bazen alışkanlıklarından vazgeçmekle, bazen de rahatını terk etmekle ödenir. Lükslerine düşkün, rahata alışmış, en küçük zorlukta durmadan şikâyet eden bir toplum, Allâh’ın nusretini hak edebilir mi?
Bu soruyu kendime soruyorum sık sık... “Ümmet-i Muhammed için bedel ödemeye hazır mıyım?” Dünyanın gidişâtı bazen hiç iyi gözükmüyor, Gazze yüreğimizi dağlıyor. Kendimizi çaresiz hissederke...
Dergi yazılarını okumak için abonelik gerekmektedir!
YORUMLAR
-
İlk yorumu yapan siz olun!