Geçmiş bir günde Cafe Ahmet’in önünde yuvarlak bir masanın başında emekli arkadaşlarla sohbet ediyorduk. O gün Şefik abi de bizimle beraberdi. Şefik abinin kulakları pek duymadığı için çoğu zaman sohbetin dışında kalır, bazen kahkaha seslerimizi duyunca birden kendine gelir: – Bana da anlatın yahu! der. Yine öyle dedi.
Değerli Emekli Arkadaşlar! Ekim ayının güneşli bir günüydü. Kasım ayı yaklaştıkça biz de güneşe biraz daha yaklaşıyoruz. Emekliyiz ya!.. Bize bu yaşta sıcaklık gerekir. Bu aylarda güneşin b...
Dergi yazılarını okumak için abonelik gerekmektedir!
YORUMLAR
-
İlk yorumu yapan siz olun!