Rasûlüllah (s.a.v.) Efendimiz şöyle buyuruyor: “Allah bir kuluna hayır murad edince onu dinde fakîh kılar. Yani o kuluna dinin hükümlerini öğrenmeye istîdad verir. Ona kuvvetli hafıza, anlayış verir. Onu dünyaya tapmaktan korur. Ayıplarını gözlerind
Nebî (s.a.v.) Muaz bin Cebel’e tavsiyesinde buyurmuştur ki: «Sana bir söz söyleyeceğim. Eğer onu hıfzedip mûcibiyle amel edersen sana faide verir, eğer zâyi edersen Allah indinde hüccetin kalmaz:
Bedevî bir Arab: – “Yâ Rasûlallah! Kıyamet ne zaman kopacak?” diye sormuştu. Resûl-i Ekrem -sallallahu aleyhi ve sellem- bedeviye:
Allah Teâlâ buyuruyor: “Ey mü’minler! Siz bilcümle umûru-nuz-da adâleti ikâ-me ve muhâfaza edin. Eğer nâs arasında muâmelâta da şahâdet ederseniz adâlet üzere şahâdetinizi yapın velev ki nefsiniz aleyhine veyahut vâlideyn ve sâir akrabalarınızın ale
Hadîste buyurulmuştur: “Mü’min’in üç kalesi vardır: Zikrullah, Kur’ân ve mescid.” Akıllı kimse, nefsini alçaltan, ölümden sonrası için amel yapan, dünyaya rağbeti kesip zühd ile meşgul olandır.
Mallarını Allah yolunda harcayanların hali, yedi başak bitiren, her başağında da yüz “tane” bulunan bir tek tohumun hâli gibidir. Allah kime dilerse ona kat kat verir. Allah ihsânı bol olan, her şeyi hakkıyle bilendir.
Hased çok çirkin bir hasletdir. Müslümanın hayırllı amellerini hased mahveder. Bekir bin Abdullah hased hakkında şöyle bir kıssa anlatır ki, umûmî olarak hasedcilerin akıbetini gösterir:
“Kim bana itaat ederse hakîkatte Allâh’a itaat etmiş olur. Kim de bana isyân ederse şüphesiz Allâh’a âsî olmuş olur.” (Buhârî, Müslim)
Mü’minler cennete girince, herkes hiç şaşırmadan kendi makamını, kendi kürsüsünü bulur ve doğruca oraya gider. Cenâb-ı Hak cennette herkese mutlaka bir kürsü vermiştir, her mü’min hangi kapıdan gireceğini, hangi yoldan gideceğini, hangi kürsüye otura
Kıyâmet gününde nefisle mücâdele yapmak zorunda kalan kimseler de vardır. Bunlar dünyada nefis mücâdelesini yapmamış yahut az yapmış kimselerdir ki nefisleriyle mücâdele ede ede kalkacaklar, yani kendi kendilerine düşman olacaklardır.
