"Ey Nebiy-yi zîşân! Sen zevcelerine ve kerîmelerine vesâir mü’minlerin zevcelerine de ki: Onlar bürgülerini üzerlerine bürünsünler zîra; onların bürgülerini üzerlerine bürünmeleri onların bilinip de eza olunmamalarına ziyâde yakındır. Hâlbuki Al
İbn-i Abbas (r.a.)’ın rivayetine göre, Rasûlullah sallallâhu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu: “Ashabım! Din kardeşleriniz Uhud Harbinde şehit düşünce Allah onların ruhlarını yeşil kuşlar halinde yarattığı bir takım şekillere koydu. Şimdi onlar cennet...
Ey oğul! Cenâb-ı Hakk’ın inâyetiyle sana genç yaşta tevbe ile mâneviyata yönelmek nasîb olmuştur. Cenâb-ı Hakk nefis ve şeytandan sana bu tevbe üzerine sebat müyesser eylesin. Bu yolda mesâfe kat etmek için mubahın bile fazlasından sakınarak zarûret...
Ebû Hüreyre radıyallahü anh anlatır, sallallahü aleyhi ve sellem efendimize; – “Amellerin faziletçe en üstünü hangisidir?” diye sorulmuştu. Rasûl-i Ekrem hazretleri buyurdu: – “Allah’a ve Rasûlü’ne imandır.” Sonra hangisidir, denildi. – “Allah yol
Vaktâki İbrâhim’in oğlu kendisiyle beraber maîşet işlerinde sa’y edip pederine yardım eder oldu, İbrâhim şefkatle oğluna rüyâsını anlatmağa başladı: – Ey oğulcuğum, ben rüyâda görüyorum ki, Allah Teâlâya kurban için ben seni kesiyorum. Sen şu rüyâ h
Yezîdü’r-Rakkâşî’nin naklettiği bir rivâyete göre, Said bin Müseyyeb şunları anlatmaktadır:
Ebû Hüreyre (r.a.)’den rivâyete göre Rasûlullah (s.a.v.): “Hak Teâlâ Hazretleri şifâsını indirmediği bir hastalık vermemiştir.”(Buhâri) buyurmuştur. Ve yine İmam Ahmed, Enes (r.a.) rivâyet eder ki: “Gerçekten Allah Teâlâ Hazretleri hastalık verdiği
Câbir bin Abdullah -radıyallahu anh-’dan rivâyete göre: Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz şöyle buyurmuştur: “Her kişi -ister zâlim olsun ister mazlûm olsun- Müslüman kardeşine yardım etmelidir. Dîn kardeşi zâlim ise irtikab etmekt
Cenâb-ı Allah İslâmiyeti kabul eden mü’minlerin kalbini genişletip hidayet nûrunu kalbinde parlatır, tecellî ettirir. O nûr sebebiyle inkişaf-ı tâm ve kemal-î yakîn husûle gelir....
Cenâb-ı Hak Teâlâ Hazretleri, neyi infâk edeceklerini soranlara da affı infâk edin buyuruyor. Af, kolaylık, zorluğu kolaylaştırmak demektir. Buna göre mânâ: “Kolay geleni ve elde olanı infâk et, infâkı zor gelmeyeni infâk et” demektir.
