Dil ne bilir şekeri şerbeti Aldığın lezzeti baldan mı sandın? Ne arı, ne ağaç verir nimeti, Elmayı, narı daldan mı sandın? Baharı gönderir al gelin gibi, Bir hazinedir ki, görünmez dibi, O Cemil’dir, Cemal Onun tecellisi, Güzeli yeşilden, alda
Aşk elinden hoştur başım; Al bu cânı Sen’den yana!.. ‘Sen’i’ söyler her telâşım; Al bu cânı Sen’den yana!.. Açtım hilkat nikâbını; Özde buldum hicâbını!.. Duydum tevhîd hitâbını; Al bu cânı Sen’den yana!..
Her menzilden, her gayeden Döndüm Sana geliyorum Her şereften, her payeden Döndüm Sana geliyorum Yeter artık başka yola Kulluk etmek olmaz kula Hiç bakmadan sağa sola Döndüm Sana geliyorum
Aşkın dergâhında, çektiğim çile; Yanmış ney misâli, âh u zâr eyler!.. Her nefes incelen bu son merhale; Ma’rifet sırrımı, aşikâr eyler!..
Ne kadar kolay bir insanı tüketmek Ne kadar kolay çiçekleri koparmak Çocukları ağlatmak İşgal etmek haksız yere bir yürek ülkesini Ve bir gülümsemeyle bile olsa Teselli etmemek acı çekeni Ne kadar kolay...
Hoş fıtratım, hür irâdem; “Sen’i” ister, Sen’i yâ Rab!.. Her lâhzada dolan vadem; “Sen’i” ister, Sen’i yâ Rab!..
Bırak geçsin üzerinden zırhlılar Nasılsa bu devran döner şehidim Göklerin sahibi sofra hazırlar Çektiğin acılar diner şehidim.
Efendiler efendisi, Muhammed’dir Efendim, Muhammed’ül Emin, can Ahmet’tir Efendim
Ömür kilimini her gün dokudum, Döndüm baktım her şey, boşumuş meğer! Hayat kitabımı tek, tek okudum, Pek çoğu nafile işimiş meğer!
Kesrete bakıp vahdeti Gören gözler gerek bize Baharları müjdeleyen Yorgun güzler gerek bize
