İnsan kaybettiği için ağlamaz; gördüğü için ağlar. Kaybettiği için değil, hakikate duyduğu özlem yüzünden ağlar. Kaybettiği için değil, Sevgiliyle kurmuş olduğu yakınlığı özlediğinden ağlar. Kaybettiği için değil, cennet sofralarına oturup, Allah dostlarıyla ab-ı hayat içmeyi arzuladığı için ağlar. Kaybettiği için değil, aşkın eksikliğini hissettiği için ağlar.
Ümmet-i Muhammed’e, “Mümin, müminin aynasıdır” Hadîs-i Nebevîsini en yüksek bir şekilde tecrübe etme saadeti verilmiştir. İslâm dini iki gönül arasındaki en yüksek cereyan olan karşılıksız a...
Dergi yazılarını okumak için abonelik gerekmektedir!
YORUMLAR
-
İlk yorumu yapan siz olun!