Sunuş "Ya eyyühellezîne âmenû!" diye başlayan âyet-i kerimeleri konu edinen Kur'an'ın Mü'minlere Diriliş Çağrısı adlı kitabı1 hazırlarken, bazen âyet sonlarında bazen âyetlerin içinde yer alan "zâliküm hayrun leküm", "ve hüve hayrun leküm", " ve hüve hayrun lehû/lehüm" gibi, bizim için hayırlı, daha hayırlı ve en hayırlı olduğu vurgularını içeren cümleler dikkatimi çekmişti. "Her şeyi dilediği gibi yapan"2 ve hangimizin daha güzel ameller işleyeceğimizi sı-namak için ölümü de dirimi de yarattığını3 bildiren Rabbimizin bu uygulamasının mü'minlere bakan yönü, vermek istediği ders, göstermek istediği yol ve yöntem üzerinde düşünmek, Kur'ânî hikmet algımızı, feyzimizi, zevkimizi artıracak, if
أَيَّامًا مَعْدُودَاتٍ فَمَنْ كَانَ مِنْكُمْ مَرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ وَعَلَى الَّذِينَ يُطِيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعَامُ مِسْكِينٍ فَمَنْ تَطَوَّعَ خَيْرًا فَ...
Dergi yazılarını okumak için abonelik gerekmektedir!
YORUMLAR
-
İlk yorumu yapan siz olun!