“Hücre-i şerîf açılmış, yüce bir dîvan kurulmuş, Peygamber Efendimiz ﷺ saâdetle bir taht üzerine oturmuşlar, cümle ashâb o mecliste hazırlar… Velâyet Şâhı Hazret-i Ali Efendimiz’in elinde bir defter var, o deftere göre sahâbe efendilerimiz ehl-i Medî
Kur’ân-ı Kerîm, Allâh’ın kelâmı… Onunla meşgul olmak, onu okumak, anlamak, ezberlemek, hayatına tatbik etmeye çalışmak, yaratılışımızın gâyesi… O hâlde bu kadar önemli bir iş için geçireceğin bir vakit, “kayıp” değildir!.. Belki ömrünün en hayırlı va
Rabbimiz Kur’ân-ı Kerim’de Tevrat’ın indirilişinin üzerinden 2000 yıla yakın bir zaman geçtikten sonra Allah’ın Tevrat’taki hükmünü bırakıp da onun yerine başka hükümler ihdas eden Yahudileri kâfirler, zalimler ve fasıklar olarak niteler. Kur’an’ın n
Tasavvufu doğru yaşamak; hamlıktan kurtulmak, yanmak ve pişmektir. Çiğlikten kurtulmaktır. Tasavvuf kâl değil, hâldir. Ceset hapishanesinden ruh iklimine uçmaktır. Arzuların esaretinden kurtulmak, gerçek hürriyete kavuşmaktır. Marifetullah ve Muhabbe
Allah Teâlâ haramların yayıldığı, günahların moda haline geldiği günümüzde şeriatımıza sarılmayı bizlere nasip eylesin. Unutmayalım ki Rabbimiz dinini koruyacak, şeriat düşmanları ne yaparsa yapsın nurunu tamamlayacaktır. Ne mutlu karanlığın değil de
Kelimeleri bağlamından koparıp “Kur’an bize yeter” diyenlere sözü de bağlamı da yerine oturtacak bir cümle ile cevap vermek isteriz. Bu cümle şudur: “Peygamber Efendimize indirilen Kur’an bize yeter.” Biz yola Peygamberimizle çıktık. O’nun Kur’an’ın
Müslümanları zulme karşı müdafaa ve topraklarını işgalden muhafaza etmek, kutsal değerlerini korumak ve düşmanları bertaraf etmenin ancak birlik ve kardeşliğin gücü ile olacağını asla unutmamalıyız. Gazze ve benzer hadiselerin gönül dünyamızda açtığı
Muhterem Okuyucularımız; Dergimizin hazırlandığı günlerde toplum çapında herc ü mercin ayak sesleri geliyordu. Siyonist İsrail’in dünyayı savaş alanına çevirme gayretlerinin yeni bir ayağı olarak Lübnan’a saldırıları ve dünyada artan kutuplaşmalar; ...
Şeriat bir binanın tüm unsurlarıyla birlikte kendisidir. Nasıl ki bir binanın temelinden tuğlayı çıkarıp geri kalanının ayakta kalacağını düşünemiyorsak şeriatın da ahkâmını reddedip suya-sabuna dokunmayan mubahlarını kabul edip hayatımıza dokunan kı
Hakiki insana/âdem-i maneviye yani Hakikat-i Muhammediye’ye itaat etmesi emredilen iblis, isyan etmiş ve huzur-ı ilahiden kovulmuştur. İnsan, iblis gibi beşerî şehvet ve lezzetlere uyup nefsinin peşinden sürüklendiği sürece bu âleme insan olarak geli
