“Bu kapıya böyle gelenler içeri giremez. Girse de nasibini alamaz ve eli boş çıkar. Buraya kendini orada bırakıp gelenler alınır” dedi. Ne dediğini şimdi daha iyi anlamıştı. Gözleri ışıdı, sesini mutlu bir haz kapladı. “Ben buraya yalnız başıma geldim. Yola çıkmadan herkesle vedalaştım. Hatta kendimi bile uzaktaki köyümde bıraktım da geldim. Buraya bensiz ve ruhumla geldim sadece” dedi.
Dergâhın kapısına yaklaştıkça heyecanı daha da artmıştı. Uzun süren gelgitlerin sonunda derviş olmaya adaydı. “Nasıl gidilir?” diye sormuştu da “edeple gidilir” diye cevap almıştı. Edepte ha...
Dergi yazılarını okumak için abonelik gerekmektedir!
YORUMLAR
-
İlk yorumu yapan siz olun!