Dışı tenha, içi mahşer olan insanın gönlü karanlıktır. Ruh, nefsin esiri olduğunda karanlık derinleşir. Ruh, yükselmek istedikçe nefis onu yere çeker. Bu halden kurtulmak için ikinci doğum gerekir.
“Âşık adamın gıdası sevdiği değildir; gıda sevmenin kendisidir. Onun için şimdilerde kendilerini âşık sananlar sevgiyle beslenmiyorlar. Ya ne ediyorlar? Sevgililerini yiyorlar. Âşık dediğin ...
Dergi yazılarını okumak için abonelik gerekmektedir!
YORUMLAR
-
İlk yorumu yapan siz olun!