Ölümü Düşünmek

207. SAYI | 2003 Mayıs Sâdık DânâAYIN SOHBETİ

Hiç bir gün yokdur ki, bir ahbabımızın veya tanıdığımızın ölümünü, ahırete intikal ettiğini duymuş olmıyalım. Omuzumuzda cenâzeleri kabristana götürmemize rağmen kendimiz için bir ibret der...

Dergi yazılarını okumak için abonelik gerekmektedir!

Abone olmak için tıklayınız Giriş yapmak için tıklayınız

PAYLAŞ:

Sâdık Dânâ

Konya Kadınhanı’nda doğdu. Babası hayır sever bir tüccar olan Ahmed Hamdi Bey, annesi Âdile Hanım’dır. Dedesinin babası Topbaşzâde Ahmed Kudsi Efendi (ö. 1889), Hâlid el-Bağdâdî’nin halifelerinden Boz

207. SAYISINDAKİ DİĞER YAZILAR
Ağla Gözlerim
Gönül
Sunuş
Ne Yaparız?
Sizden Elbette Olur Ruh-u Nebi Davacı
Irak'ta ABD'yi Kaos Bekliyor
Bağdat Tavlası ya da Antep Baklavası
Sünnetli Misyonerler
Günümüz Siyasi Gelişmelerinin Arka Planı ve Müsteşrikler
'Beyaz Adam'ın kanlı misyonu
Eşref Bey ile Lawrence Karşı Karşıya
Modern Müstekbirler Çağdaş Tiranlar
İsyanım...
Efendimiz'in Merhamet Ahlakı
Modern Moğolların Son Yağması
Güzel Dahi Onunla Güzel
Gönüllerin Tabibi
Afv ve Musâmaha
Ölümü Düşünmek
Âlemlere Rahmet
Ağıtlardan Umutlara
Dertli Gönüllere Arzdır
Uğurlama Duâsı
Küçük Laflar, Büyük Tuzaklar
"Demografi" Üzerine
Kılavuzun Kim?
Bulutlar Üşümesin
İslâm’ı Anlamak
Eğitim Yazıları
Sofrada Buluşmak
Huzur ve Saâdetin Sırrı Adâb-ı Muâşeret
Rasûlullah'ın Süt Annesi Hazret-i Halime -Radıyallahu anha-
Sigara ve Astım