Kefenli çocuğuna sarılarak veda eden anneyi, güzeller güzeli şehid toruncuğu Rim’i “rûhumun rûhu” diyerek öpüp koklayan dedeyi, bombaların sesiyle korkup faltaşı gibi açılan gözleriyle tir tir titreyen yavrucağı, fosfor bombalarıyla delik deşik olmuş, yanmış bedenleri, deprem geçirmekten beter hâle gelmiş enkaz yığınlarını, hastahâneleri, kahraman doktorları ve yiğit halkı unutabilmemiz mümkün değil…
Bu yazıyı, 7 Aralık’ta (2023) kaleme almaya başladım. Ama gönlümde 7 Ekim’den beri coşup duran destansı haykırışlar var; pek çoğumuzun olduğu gibi… Dilerim ki siz bu satırları okuduğunuzda, ...
Dergi yazılarını okumak için abonelik gerekmektedir!
YORUMLAR
-
İlk yorumu yapan siz olun!