Gerçek bir fakîhin, “fakîhun bi’l-ibâre” değil, “fakîhun bi’n-nefs” olması gerektiğini sık sık vurgulardı. Yani mesele sadece ibareyi çözmek değil metnin ihtiva ettiği manaları zihinde tam olarak idrak etmekti. Ona göre gerçek fakîh; fıkıh melekesine
Ebeveynlik; yaşatmak değil, yön ve anlam sunmaktır. İyi anne-baba olmak değil; birlikte güzel bir hikâye kurabilmek esastır. Çünkü çocuklar kelimelerden değil, ilişkilerden yoğrulur. Eğer bu ilişkilerde temsil eksik, denge bozuk, süreklilik zayıfsa;
Bir kişi bal hırsızlığı yapmaktadır. Çaldığı balları pazarda satar. Kimse şüphelenmesin diye bahçesine kovanlar koyar ama bakımını yapmaz. Sadece kovanların yanına gidip, içindeki arılara: “Sizin işiniz vız vız demek, balı ben yaparım.” der. Eğitimci
Muttaki olmak ve bunda sabırla devam etmek zaten kullara gösterilecek bir şey de değildir. Kulun takvasına bakarak onun için bir derece ve değer biçme işi sadece Allah’a aittir. Biz ise böyle güzelliklerine şahit olduğumuz bir Müslüman için sadece “t
Evlilikler, bir dua ile değil, binlerce lira harcanan gösterişli organizasyonlarla başlıyor. Boşanma ise aynı hızla, aynı kalabalıkla duyuruluyor. Bu özgürlük müdür, yoksa mahremin pazarlanması mı? Bir esnaf terazisinde gram şaşırmazdı, şimdi etiket
Osmanlı halkı, Sahabe Efendilerimiz gibi İslam ahlakını en güzel örnekleriyle yaşatan bir toplum olmuştur. Bu edep ticaretten günlük hayata, aile ilişkilerinden eğitime kadar hayatın her alanına sirayet etmiştir. Birbirlerine karşı son derece saygılı
Biz dünya ve ahiret dengesi derken bunların ikisi de eşit değerdedir demiyoruz. Bunlar birbirlerinin devamı, sebep ve sonuçlarıdır. Birisi olmadan diğeri de olmaz diyoruz. Fakat asıl olan sonuçtur. Sebepler sonuçlar için vardır. Dengeden kastımız, dü
“Mal sahibi Allah’tır. Bizler malın sahibi değil şâhidiyiz. Yaratılışın mucizesine şahit olmaya geldik aslında. O, dilediğine verir, dilediğinden alır. Bize ise sadece hayır olarak, önden gönderdiğimiz salih amellerimiz kalır.”
Allah insanı farklı mânâlar arasında irtibat kursun, keşfetsin, idrak etsin ve böylece sevsin ve sevilsin diye yaratmıştır. Okumak Rabbimizin adıyla olursa hem sevilecek olanı keşfeder hem de sevilecek bir yere terfi ederiz. Okumak tefekküre, tefekkü
Mindfulness (farkındalık), vipassana (içgörü) ve hatta düşünmemeyi düşünmek gibi uygulamalar, zihnin dünyevî huzurunu ve acılardan kurtuluşunu hedefler. Ancak Budist meditasyonu nihâyette ben-merkezlidir ve yalnızca kişinin nefsânî huzuruna odaklanır
