İnsan yaratılış itibarı ile peşin zevkleri elde etmeye düşkün, menfaatini putlaştırmaya yatkın bir varlıktır. Manevi bir terbiye almadığında şu kısacık dünya için yapmayacağı şey yoktur. Böyle bir insan kolaylıkla Allah’a ve Rasûlüne karşı kibirlenir, ilahi emir ve yasakları keyfince çiğner. Hâlbuki Allah Celle Celâluhû, mutlak olarak hiçbir şeye muhtaç olmadığı halde emirler ve yasaklar koymakla kullarına ikramda bulunmuştur.
Tazim; ululamak, büyüklemek demektir. İnsan Rabbini, O’nun emirlerini ve O’nun sevdiklerini tazim ettiği oranda maneviyat yolunda ilerler, bunun aksine nefsini, fani dünyayı ve menfaatlerini...
Dergi yazılarını okumak için abonelik gerekmektedir!
YORUMLAR
-
İlk yorumu yapan siz olun!