Hayatını ciddiye al. Ölümü ve ahireti unutma. Âgâh ol, tek bir nefesini dahi israf, bir ânını bile gafletle heder etme. Bu işin şakası yok. Çünkü hesap kapandı mı kapanacak, giden gidecek, biten bitecek ve bir daha asla telafi imkânın olmayacak. Ona
Ocağa köz verilsin, nefese hız verilsin. Yiğitler ne isterse durmayın tez verilsin. Dervişe naz u niyaz, meclise söz verilsin. Muhabbetle akalım, haydi yola çıkalım… - Kıymetli akıl, değerli gönül! Kendimi bildim bileli ikiniz bir olup bana saldırıy...
Affetmek kişinin üzerindeki yükü atması demektir. Affeden insan surat asmanın yorgunluğundan, intikam fırsatı beklemenin gerginliğinden, insana göre tavır belirleme zahmetinden kurtulur. Zihni ve kalbi hafifler. Allah’ın kullarını sevindirir. Büyük b
Son zamanlarda imam hatip okulları, hafızlık ve seçmeli din dersleri manevi hayatımıza yeni bir canlılık kazandırmıştır. Ayasofya Camisi’ni açmak ne kadar önemli ise bu mabetleri ihya edecek, şer’î ilimlere vakıf hafızlar, âlimler yetiştirmek de o ka
Zâhiri ilim sahiplerinin bir kısmı sadece akıl ile iş görerek, manevi ilimleri, ihlâsı, takvayı, huşuyu önemsiz görmektedirler. Buna karşın manevi ilimlerle meşgul olduğunu iddia eden bazı sûfi kesimler de ilim ehlini hor görmekte, “Kışır İlmi” “Zâhi
Salikler kalplerini Allah’ın (cc) tecellilerine hazırlar ki biz buna kalbi boşaltmak sıvâyı gönülden silmek diyoruz. O bekleme sırasında Allah’ın (cc) kendilerine habl-ı verid denilen toplardamar (ven)dan daha yakın olduğunu tefekkür ederler. Bu, hal
Allah’ın vahyettiği her bir sözü bir nûr ve bir şifadır. Gerçek miminler derûnî mânâların tadını alıp ilâhî lütuftan gelen enerjinin sonsuz akışına iştirak ederek bu âyetlerin nuruyla aydınlananlardır. Onlar, Allah’ın cemâlinin sonsuz âlemlerine doğr
Ey nefsim! Önümüz Ramazan. Gel seninle bir anlaşma yapalım. Bugüne kadar aramızda yıkılan köprüleri onarma fırsatı bu ay. Ben bu vakte kadar yaptığın bütün hainlikleri unutacağım, sen de bu ay vesilesi ile artık adam olmanın yolunu tutacaksın. Eksik
Her şeyin bu kadar göze hitap ettiği ve görünür olduğu hatta olmak zorunda (!) olduğu bir dünyada hiçbir zaman gösterme, teşhir etme kaygısı duymadan sessiz ve derinden akan bir nehir gibi adeta toprağı altından sulayarak gönüllere bahar havası tevzî
Barajda toplanan suyu elektriğe çeviriyoruz değil mi? Mademki zamanı durduramıyoruz, önüne sabır ve gayretle bir baraj yapsak… İçini de iyiliklerle doldursak. Elektriğin dünyamızı aydınlattığı gibi biriktirdiğimiz iyilikler hem dünyamızı hem de âhire
