Bağlanmak ama bağımlı olmadan, aidiyet kurarak ama sahiplenmeden yaşamalıdır. Öyle ki; nefeslerimizi bile sahiplenmeden yaşamalıdır. Diğergam olarak, sevgimizi paylaşarak ve kendimizi bile terk edebilirsek belki O’na ulaşabiliriz. Gerçek şu ki; insan geçici olanla huzura, mutluluğa eremez. Ancak Yaratıcının mutlak varlığıyla var olur. Kul olarak Yaratana aitlik hissi huzur vericidir. Bu duygu insanın varlığını güvende kılıyor.
İnsan, sahiplendiği aitlikleri kadar mıdır? Etiketleri, sahiplendikleri terk ederse, biter giderse geriye ne kalır? İnsan hayatında bir kez olsun şu soruyu cevaplamalıdır: Sahip olduğum her ...
Dergi yazılarını okumak için abonelik gerekmektedir!
YORUMLAR
-
İlk yorumu yapan siz olun!